"మా" ఆయన, "మా" ఆవిడ

ఇది "మన" దేశం. ఇదే "మా" ఊరు. అదిగో, అదే "మా" ఇల్లు. అక్కడ తలుపు దగ్గర నుంచున్నారే, ఆవిడే "మా" అమ్మగారు. "మా" నాన్నగారు ఇంకా రాలేదనుకుంటా.

ఇదే మన తెలుగువాళ్ళం మామ్మూలుగా మాట్లాడే పద్ధతి.
నేను, నాది అనేవి అలవాటు లేని మాటలు. ఏం చెప్పినా అదేదో అందరికీ చెందినట్లు సమిష్ఠిగా చెప్పడమే.

మరి "మా" ఆయన, "మా" ఆవిడ అంటారు, ఆ సంగతో? ఇక్కడ సమిష్ఠిగా చెప్పే విషయం ఏం లేదే? తెలుసుకోవలసినదేంటంటే, ఇక్కడ మా కి, ఆయనకి (లేదా ఆవిడకి) మధ్య "ఇంటి" అనే మాట ఉండాలి, కానీ వాడుకలో లుప్తం అంటే సైలెంట్ అయిపోందని. అంటే తన అర్థభాగం గురించి చెప్పేటప్పుడు, తన గృహానికి తనతో పాటు యజమాని (యజమానురాలు) అనే అర్థం స్ఫురించేలాగ "మా" వాడతారు.

ఇక్కడ "మా (ఇంటి) ఆయన" అనే సర్వనామం ఆ చెప్పే ఆవిడ భర్తకి మాత్రమే సుమా! ఒకవేళ వాళ్ళు ఇంకెవరి ఇంట్లోనో అద్దెకుంటే, వారికా ఇల్లు అద్దెకిచ్చినవాళ్ళ గురించి చెప్పాలంటే "మా ఆయన", "మా ఆవిడ" అనకూడదు మరి.
"మా ఇంటిగలాయన", "మా ఇంటిగలావిడ" అనడం పద్ధతి. అదే సబబుగా ఉంటుంది కూడా. అదీ సంగతి.